เมื่อครั้งวัยเด็ก ฝันของอลัน เชียร์เรอร์ ก็เหมือนกับเด็กชาวจอร์ตี้ธรรมดาๆทั่วๆไป นั่นคือการเป็นนักเตะรับใช้สโมสรบ้านเกิดนิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ด ยามใดที่เขาไม่ได้ลงเล่นให้ทีมเยาวชนนิวคลาสเซิ่ล, วอลล์เซนด์บอยส์ คลับ หรือแครมลิงตัน จูเนียร์ส สถานที่แห่งเดียวที่เขาชอบไปเป็นประจำคือเซนต์ เจมส์ ปาร์ก เพื่อชมนักเตะขวัญใจ เควิน คีแกน ลงเตะให้ทีม เดอะ แม็กพายส์แมวมองจากสโมสรต่างๆในฟุตบอลลีก ผลัดเปลี่ยนมาปรากฎตัวเพื่อดูขาลงสนาม แต่ชื่อของอลัน เชียเรอร์ ก็ไม่ได้เตะตาเหมือนดาวรุ่งบางคน มีเพียงแมนเซสเตอร์ ซิตี้ และเวสต์บรอมวิช เท่านั้นที่แสดงท่าทีสนใจขณะที่นิวคลาสเซิ่ลทีมรักของเขาไม่ได้สนใจมากนัก นอกจากการปล่อยให้เขาทดสอบฝีเท้าในตำแหน่งผู้รักษาประตู

ทว่าการสูญเสียของทีมบ้านเกิดกลายเป็นกำไรของทีมเล็กๆ อย่างเซาแธมป์ตัน ที่หยิบยื่นโอกาสให้เชียเรอร์ได้แจ้งเกิดบนเส้นทางค้าแข้ง จนกลายเป็นยอดยาวยิงในตำนานดังเช่นปัจจุบัน เมือ่อายุ 13 ฝีเท้าของเขาเกิดเตะตา จอร์น ฮิกกสัน แมวมองระดับเซียนขของเซาแธมป์ตัน กระทั่งเชียเรอร์ได้เซ็นสัญญาเป็นนักเรียนในสังกัดของสโมสรเดอะ เซนต์ส ในปีถัดมา